Πεφταστέρια 2013

Το βράδυ της Δευτέρας κοιτάξτε τον ουρανό καθώς αναμένεται να κορυφωθεί στο νυχτερινό ουρανό η εντυπωσιακή βροχή από πεφταστέρια, τους διάττοντες Περσείδες.

Η εντυπωσιακή βροχή από πεφταστέρια μπορεί να φτάσει και τα 100 μετέωρα την ώρα, ενώ το γεγονός ότι το φεγγάρι δεν είναι «γεμάτο», κάνει το σκοτεινό ουρανό ιδανικό για τις παρατηρήσεις τους.

Τι είναι οι Περσείδες;

Οι Περσείδες είναι βροχή διαττόντων (μετέωρα ή πεφταστέρια όπως είναι κοινώς γνωστά στην παράδοση, όπου όταν βλέπεις ένα μπορείς να κάνεις μια ευχή που θα πραγματοποιηθεί). Στην πραγματικότητα δεν είναι αστέρια που «πέφτουν». Πρόκειται για μικρά κομμάτια (μέχρι και σε μορφή σκόνης) τα οποία είναι απομεινάρια του κομήτη Σουίφτ-Τάτλ (109P/Swift-Tuttle) και όταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τεράστιες ταχύτητες καίγονται εξαιτίας της τριβής με την ατμόσφαιρα μέσα σε δευτερόλεπτα.

Όποια από αυτά είναι αρκετά μεγάλα ώστε να φτάσουν στην επιφάνεια της Γης ονομάζονται μετεωρίτες, ενώ όσα είναι τόσο λαμπρά που φαίνονται να σχίζουν τον ουρανό ονομάζονται βολίδες. Συνήθως στο μέγιστο της βροχής πέφτει ένα μετέωρο το λεπτό. Ονομάζονται Περσείδες, επειδή το ακτινοβόλο σημείο τους προβάλλεται στον αστερισμό Περσέα, φαίνεται δηλαδή σαν να έρχονται από την κατεύθυνση αυτή.
Η αρχή της  "φλεγόμενης"  αυτής βροχής είναι ορατή από τα μέσα Ιουλίου κάθε χρόνο και κορυφώνεται μεταξύ 9 και 14 Αυγούστου, με το ρυθμό των μετεώρων φθάνει τα 60 και πλέον ανά ώρα.

Το γέλιο για τον άνθρωπο...ΑΝΕΚΔΟΤΑ!!!

Το γέλιο για τον άνθρωπο -ιδιαίτερα για τα παιδία- είναι ό,τι και το οξυγόνο για το σώμα: το ανανεώνει, το ξεκουράζει, το τονώνει. Για τους ενήλικες ίσως είναι το καλύτερο αγχολυτικό. Έτσι πράγματι "Το Γέλιο Είναι Υγεία". Ευτιχυσμένοι είναι αυτοί που μπορούν και γελούν,αφού για να γελάσουν -έστω και για λίγο- πρέπει να έχουν νικήσει ή παραμερείσει τις απαισιόδοξες σκέψεις τους, τα προβλήματα, το άγχος, την απογοήτευση. Λοιπόν γι'αυτό θα σας γράψω μερικά ανέκδοτα.

1. Πότε καταλαβαίνουμε ότι ο χρόνος είναι χρήμα;                                                                            -Όταν παίρνουμε ποδήλατο με την ώρα!                                                                                        
2. Λέει ο φύλακας: Με συγχωρείτε κύριε, απαγορεύεται να κάθεστε σε αυτή την πολυθρόνα. Είναι του Λουδοβίκου του 14ου.                                                                                                   Ο επισκέπτης του απαντά: Έννοια σας έχω τον νού μου! Όταν έρθει θα σηκωθώ.
3. Ρωτάει η οικοδέσποινα έναν από τους καλεσμένους της:   -Το τσάι σας το πίνετε με κονιάκ ή χωρίς;  Και απαντά:       - Κονιάκ μου το πίνω χωρίς τσάι κυρία μου.
4. Μπαίνει ένα άντρας φουριόζος στο σπίτι του!
   -Γυναίκα, κέρδισα το Τζόκερ, ετοίμασε τις βαλίτσες μας...
   - Αχ, μπράβο αντρούλη μου, και πού πάμε;
   - Εγώ στη Χαβάη, εσύ στη μάνα σου....                                         

 

Ο μανδαρίνος και ο γάτος

Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας μανδαρίνος που είχε ένα γάτο παχουλό και καλοταϊσμένο που τον αγαπούσε πολύ. Ήταν τόσο περήφανος για το εξαιρετικά όμορφο και δυνατό ζώο του, που το ονόμασε «Ουρανός».

Όμως μια μέρα ένας φίλος του, του λέει:

-         Επίτρεψέ μου να παρατηρήσω ότι υπάρχει κάτι πιο ισχυρό από τον ουρανό, είναι τα σύννεφα, αφού μπορούν να κρύψουν τον ουρανό ,είναι τα σύννεφα ,αφού μπορούν  να τον κρύψουν

-         Έχει δίκιο, απάντησε  ο μανδαρίνος,και σ’ευχαριστω. Από δω και πέρα θα φωνάζω τον υπέροχο γάτο μου «Σύννεφο»        

-         Λίγο καιρό αργότερα ένας άλλος μανδαρίνος πήγε στο σπίτι του για να πιουν τσάι

-         Τι, ρώτησε εκπληκτος, φωναζετε «Σύννεφο» αυτό το εξαίσιο ζώο?

-         Αφού υπάρχει κάτι πιο ισχυρό από τα σύννεφα ,είναι ο άνεμος που τα διώχνει από μπροστά του.

Έτσι λοιπόν ο αφέντης του ονόμασε «Άνεμο»το γάτο για τον οποίο ήταν τόσο περήφανος.

Δεν είχε περάσει μια βδομάδα και ο δήμαρχο της πόλης ,καλεσμένος στο σπίτι του 

Μανδαρίνου, είδε τον γάτο…

-         Αχ, τι  γλυκός   γατουλης .  Πως   το λένε  ?

-         « Άνεμο»

-         Πω-πω  τι ντροπή , θα του  αλλάξεις   όνομα  .Θα τον πεις «Ήλιο» γιατί γεμίζει την καρδιά των ανθρώπων χαρά.

-         Εντάξει, θα τον λέω «Ήλιο»

-         Το όνομα του γάτου κράτησε για έναν χρόνο ,όταν ήρθε η μαμά του μανδαρίνου.

-         Αγόρι μου τι κάνεις

-         Είμαι  καλά , είπε τραυλίζοντας, και προσπαθώντας να κρύψει τον γάτο πριν τον δει η μαμά του και του αλλάξει όνομα. Όμως η μαμά του τον είδε :

-         Αγόρι μου , δικός σου ο γατουλης ;

-         Ναι ,μαμά.

-         Πως το λένε ;

-         Ήλιο.

-         Ήλιο ;

-         Ναι.

-         Αποκλείεται, θα του αλλάξεις όνομα ;

-         Και πώς να το πω;

-         Βροχερό

-         Γιατί;

-         Γιατί είναι πιο δυνατή η βροχή από τον Ήλιο . Ο Ήλιος  ξεραίνει τα φυτά, ενώ η βροχή τα ποτίζει.

-         Εντάξει μαμά.

Έτσι ο μανδαρίνος ονόμασε τον γάτο του βροχερό και τον φώναζε έτσι για ένα χρόνο όταν… ήρθε στο σπίτι ο κολλητός του φίλος.

-         Τι ωραίος γάτος πως τον λένε;

-         Βροχερό.

-         Α! όλα κι’ όλα θα τον βγάλεις κεραυνό.

-         Εντάξει , του λέει αυτός.

Όταν είχε γενέθλια ο μανδαρίνος και έκανε πάρτι κάλεσε τον φίλο του , τον φίλο του τον μανδαρίνο, τον δήμαρχο, την μαμά του και τον κολλητό του φίλο.

Όλοι τότε άρχισαν να φωνάζουν όπως ήξερε ο καθένας το όνομά του.

Ο ένας του έλεγε « σύννεφο έλα εδώ» , ο άλλος «κεραυνέ έλα εδώ», «βροχερέ σου έχω μια λιχουδιά», «ήλιε σου έχω μια έκπληξη». Ο μανδαρίνος τότε τρελάθηκε απ΄ τα πολλά ονόματα και τους είπε :

-         Σταματήστε όλοι. Τον γάτο θα τον βγάλω «Αγάπη» για τι είναι το ισχυρότερο όπλο απ΄ όλα!!!  

17 Νοέμβρη

17 Νοέμβρη 1974...

Η φράση αυτή... εδώ πολυτεχνείο, εδώ πολυτεχνείο, εκπέμπεται στους δέκτες των ραδιοφώνων μιας καταπονεμένης ελληνικής κοινωνίας. Αντίσταση, εξέργεση, ελευθερία, δικαιοσύνη. Πράξεις και συνθήκες, όχι λέξεις. Τότε ήταν που οι νέοι φοιτητές του Πολυτεχνείου δημιούργησαν ΕΝΑ ενωμένο κίνημα κατά του φασισμού, κατά της ΧΟΥΝΤΑΣ. Τότε ήταν που αγωνίσθηκαν για το χθες, για το σήμερα, για το αύριο όλων εμάς. Τότε ήταν που ορίστηκε το τέλος και η αρχή.

Συνελεύσεις φοιτητών και όχι μόνο για την οργάνωση της εξέγερσης που έμοιαζε περισσότερο με επανάσταση.. Φόβος; Κανένας. Υποστήριξη των δικαιωμάτων, δικαιωμάτων στην παιδεία, στην ζωή.

21 Νοεμβρίου 1967, ημερομηνία της αλλαγής. Πτώση της δημοκρατίας και ερχομός της Χούντας, μιας Χούντας όπου το να παραπονεθείς, να αποδοκιμάσεις το νέο καθεστώς, οδηγούσε σε φυλάκηση και εκτέλεση. Ζωές χαμένες άδικα, μια Ελλάδα ''στον γύψο'' . Ακολούθησαν, εξεγέρσεις στον ναυτικό, εξεγέρσεις στην κηδεία του Γεώργιου Παπανδρέου αλλά ο φόβος κυρίευε το πλήθος και κάθε προσπάθεια καταπνιγόταν.

14 Νοεμβρίου οι νέοι φοιτητές προχώρησαν σε κατάληψη στο Πολυτεχνείο. Συνθήματα όπως '' Ψωμί, παιδεία, ελευθερία '' ακουγόντουσαν σε΄ολη την Αθήνα. Πολίτες συγκεντρώνονταν γύρω από το Πολυτεχνείο, όλο και περισσότεροι. Πρωί 17ης Νοέμβρη τανκς του δικτάτωρ Γεώργιου Παπαδόπουλου κατέκλησαν και έστρεψαν πυρ προς τα '' αδέρφια'' τους, Το θέαμα, αισχρό. Θύματα του γεγονότος πολλά και ακόμη περισσότερες συλλήψεις και βασανισμοί.

ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ σε εκείνους. ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ στους '''ελεύθερους Έλληνες''.... στους αγωνιστές... που πάλεψαν, χάθηκαν, κέρδισαν.